DIAKONAT
ŻEŃSKI "EBEN-EZER" W DZIĘGIELOWIE
Najważniejsze daty.
1920- Początki pracy
charytatywnej ks. sen. Karola Kulisza (1873-1940) w Dzięgielowie -
filiale Ewangelicko-Augsburskiej Parafii w Cieszynie, w odpowiedzi na
powojenną nędzę, bezrobocie, upadek moralny, kryzys gospodarczy i
inflację. - Wydzierżawienie od Skarbu Państwa 43 ha ziemi:
niezmeliorowanych mokradeł, zarośli, pastwisk, potoków, wraz ze
zrujnowanymi zabudowaniami byłej owczarni, stodoły, szopy na siano i
zgniłej od wilgoci chaty owczarza - majątku "którego nikt nie chciał".
Brak wszelkich środków. "Nie ma nogi na czym postawić, chyba tylko na
wierze". - Pierwszy prymitywny przytułek z części pomieszczeń byłej
owczarni dla pierwszych 5 dzieci i 3 starców, zaś z części szopy na
siano 3 baraki dla bezrobotnych i bezdomnych. Próba uprawy ziemi i
hodowli pierwszego inwentarza. - Pomoc w diakonisach z Ligotki
Kameralnej na Zaolziu - poprzedniego miejsca pracy duszpasterskiej,
charytatywnej, społecznej, narodowej i wydawniczej ks.Karola Kulisza.
Istniał tam założony przez niego Dom Opieki "Betezda" dla starców,
chorych i opuszczonych.
1921 - Zalążki: przyszłego domu
dziecka z części pomieszczeń szopy na siano; domu starców - z części
pomieszczeń "owczarni"; obory i chlewa - z drugiej części owczarni;
stajni - z części byłej stodoły; gospodarstwa - z części stopniowo
rekultywowanych nieużytków. - Ciężkie warunki życia i posługi.
Postępująca bieda w kraju, inflacja i konieczne wydatki sprawiają
zadłużenie, pogłębiają trudne warunki służby.
1922 - Decyzja o powołaniu
samodzielnego Diakonatu i przygotowaniu własnych kadr diakonis,
rozumiejących zamieszkały i przetrwały tu od wieków lud i jego
potrzeby. - Przyjęcie pierwszych 6 kandydatek. Wśród trudności rodzi
się nazwa Zakładów Opiekuńczych i przyszłego Diakonatu: "Eben-Ezer" (1
Sam 7,12), tj. "Aż dotąd pomagał nam Pan", interpretowana przez
Założyciela jako: "Bóg pomógł i jeszcze pomoże".
1923- Założenie Polskiego
Diakonatu Ewangelickiego "Eben-Ezer"w Dzięgielowie.
- Pierwsza przełożona: siostra Anna Klimsza (1886 - 1972) z Diakonatu w
Bielsku-Białej. - Uporządkowanie organizacji Zakładów. Podjęcie wbrew
trudnościom dalszej, teraz już planowanej rozbudowy Zakładów.
1924-25 - Dalsza konieczna
przebudowa i rozbu-
dowa pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych. - Początek rozbudowy
Domu Dziecka z parterowej prowizorki na budynek piętrowy; nadbudowa
parteru Domu Starców o jedno piętro; rozbudowa stodoły; rozbudowa i
podwyższenie obory z dobudową chlewni i urządzeniem spichlerza; budowa
drugiej stodoły, wozowni i stajni; melioracja i stałe powiększanie
areału gospodarstwa oraz wyposażenia w maszyny i urządzenia rolnicze.
1926 - Poświęcenie wielkiego
drewnianego pawilonu na zajęcia ruchowe dla dzieci w czasie niepogody
oraz na różne uroczystości świąteczne i okolicznościowe - Latem pawilon
przenaczany bywał na kolonie dla ubogich dzieci z Zagłębia
przemysłowego. Nad frontowym wejściem pawilonu umieszczono napis:
"Chleba! - Światła! - Nadziei!" - Pierwszy Statut Diakonatu
zatwierdzony (10.3) przez Śląski Urząd Wojewódzki w Katowicach. - Dotąd
Zakłady i Diakonat funkcjonowały w oparciu o osobowość prawną i
wszechstronną pomoc Ewangelickiego Stowarzyszenia Niewiast przy Parafii
w Cieszynie.
1927-28 - Dalsza organizacja i
rozwój Zakładów Opiekuńczych i Diakonatu "Eben-Ezer". - Dają one stałą
pomoc i opiekę dla około 70 starców, kalek, i chorych, około 100 dzieci
i około 30 bezrobotnych. - Dalszy rozwój Diakonatu obejmującego już 30
sióstr, które wysyłane są także na różne placówki. Siostry diakonise
poza Zakładami w Dzięgielowie pracują w Szpitalu Śląskim w Cieszynie, w
Sanatorium w Bystrej i na licznych placówkach. - 5.VIII.27 -
Wyświęcenie pierwszych sióstr diakonis.
1928 - Wyjazd ks.Kulisza za
granicę w poszukiwaniu pomocy Finansowej dla Zakładów (Stany
Zjednoczone, Szwecja), ukończenie rozbudowy Domu Dziecka. - Dom
wznoszony był wokół i ponad domem istniejącym, który mimo to starał się
funkcjonować normalnie.
1929 - Zakupienie posesji
"Szczukówka" wraz z tartakiem i cegielnią. - Bezpośredni powód nabycia
"Szczukówki" to konieczność oddzielenia dzieci chorych od zdrowych.
Urządzono tu II ośrodek Zakładów z izolatorium dla dzieci chorych,
boiskiem sportowym, warsztatami dla chłopców, a później także, z
kortami tenisowymi.
1932 - Kupno zamku
dzięgielowskiego (po-chodzącego z XIII wieku) od Skarbu Państwa. - To
trzeci ośrodek Diakonatu, z planami urządzania tu kolonii dla dzieci z
Zagłębia, a w przyszłości - tu i w pozostałych ośrodkach - uniwersytetu
ludowego i centrum życia ewangelickiego na Śląsku. W tym celu planuje
również w przyszłości postawienie na jednym z okolicznych wzgórz masztu
radiostacji ewangelickiej. - Diakonat posiada łącznie ponad 55 ha
ziemi.
1934 - Kolejny wyjazd ks.sen.
Karola Kulisza do Stanów Zjednoczonych i Szwecji w sprawach pomocy
finansowej.
1937 - Trzecia podróż w
poszukiwaniu pomocy finansowej (Dania, Finlandia, Szwecja). - Diakonat
liczy 53 siostry. W Zakładach przebywa około 80 starców, kalek,
niedorozwiniętych, ułomnych, niedołężnych, chorych, około 120 dzieci
(od niemowląt do młodzieży) i około 50 bezrobotnych. Gospodarstwo
prowadzone jest wzorowo i nowocześnie.
1939-45. II wojna światowa.
Likwidacja Zakładów i Diakonatu przez władze okupacyjne. - Część dzieci
i starców zdołano umieścić u różnych rodzin. Pozostałe dzieci zostały
wywiezione przez okupanta do Niemiec. Starcy zostali przeniesieni do
innych domów. W budynkach Zakładów na Kępie umieszczono
umysłowo-chorych i niedorozwiniętych, na "Szczukówce" - chorych na
gruźlicę. - Diakonat rozwiązano. Założyciel został aresztowany i
umieszczony w obozie koncentracyjnym (Buchenwald), gdzie zginął
śmiercią męczeńską 8.V.1940 r. Część sióstr również znalazła się w
obozie. Część wywieziono na przymusowe roboty do Niemiec. Część
powróciła do rodzin lub znalazła inne zajęcie.
1945 - Powrót części sióstr do
Dzięgielowa. - 15.06 - wybór s. Danuty Gerke (1909-97) na przełożoną
Diakonatu (do 14.02.1981), s. Jadwigi Kunert (1907-70) na kierowniczkę
nowicjatu (do 7.08.1970). - Uruchomienie Domu Dziecka przy Diakonacie.
- Mianowanie ks. Jana Fusska duszpasterzem Diakonatu (do listopada 1950
r.) - Dom przyjmuje dzieci, które stały się ofiarami wojny, bez różnicy
na narodowość i wyznanie,. - Planuje się uruchomienie tzw. Roku Służby
dla Pana, w którym dziewczęta przez jeden rok swego życia pomagają
bezinteresownie siostrom w pracy charytatywnej. Równocześnie przechodzą
szkolenie biblijne oraz z zakresu pielęgnacji chorych i z innych
dziedzin praktycznego życia. Realizacja w 1957 roku.
1950 - Przejęcie przez Państwo
majątku rolnego. - 29.10 - Poświęcenie na Dom Macierzysty Sióstr
Diakonis drewnianego, powojennego baraku z kaplicą domową. - XI -
Mianowanie ks.Pawła Sikory (1883-1972) duszpasterzem Diakonatu (do
końca 1966 r.)
1955 - Przejęcie przez Państwo
"w dzierżawę" posesji Domu Dziecka. - Urządzenie Domu Starców na
"Szczukówce" dla około 30 osób.
1956 - (25.06) - Uchwała
Konsystorza o scaleniu Diakonatów.
- Scalenie przewiduje likwidację Diakonatów zachowanych szczątkowo i
utworzenie w ich miejsce Placówek Diakonatu "Eben-Ezer" w Dzięgielowie,
przejście sióstr ze zlikwidowanych Diakonatów do Diakonatu w
Dzięgielowie, z możliwością zachowania dotychczasowego stroju i
pozostania na swoich placówkach. (18.09 - Uchwały wykonawcze o
scaleniu, 12.05.1957 -zatwierdzenie scalenia przez Synod Kościoła.
Wykonanie uchwały - r.1961).
1958 - Przeniesienie z
Miechowic do Dzięgielowa Tygodni Ewangelizacyjnych, których Diakonat
jest współorganizatorem. - Przeniesienie Tygodni związane było z
upaństwowieniem Zakładów Opiekuńczych w Miechowicach na Dom Dziecka
oraz ze szkodami górniczymi, jakie dotknęły kościół i pozostałe jeszcze
przy Kościele nieliczne budynki. - W Dzięgielowie Tygodnie
Ewangelizacyjne odbywają się w prowizorycznie przystosowanym, byłym
pawilonie drewnianym, służącym po wojnie za składowisko różnych maszyn,
urządzeń i rzeczy.
1960 - Przebudowa drewnianego
pawilonu na kaplicę (poświęcenie 3.VII.1960r.). - Kaplica służy także
miejscowej Stacji Kaznodziejskiej oraz Tygodniom Ewangelizacyjnym i
Ośrodkowi Pracy Ewangelizacyjno-Misyjnej Kościoła z siedzibą w
Dzięgielowie.
1961 - (22.06) - Scalenie
Diakonatów, ustanowienie Placówek. - Placówki powstały w Domach Opieki:
"Tabita" w Chylicach, "Ostoja Pokoju" w Miechowicach, "Sarepta" w
Węgrowie, Dom Starców w Sorkwitach itd. - Część sióstr likwidowanych
Diakonatów nie przyjmuje uchwały.
- (21.12) - Rejestracja Diakonatu jako Stowarzyszenia o osobowości
prawnej przez Urząd d/s Wyznań w Warszawie na podstawie nowego Statutu.
- Diakonat działa przy Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce.
Posiada Radę Opiekuńczą, której przewodniczącym jest aktualny
zwierzchnik Diecezji Cieszyńskiej.
1963 - Próba likwidacji przez
Władze Państwowe Domu Opieki na Szczukówce i Diakonatu. - Nieustanna
straż modlitewna sióstr, interwencje bpa Andrzeja Wantuły, będącego
wówczas jednym z wiceprezydentów ŚFL w Genewie. Odstąpienie Władz od
tego zamysłu. - 17.08 - decyzja Urzedu d/sWyznań o oficjalnym
upaństwowieniu posesji Domu Dziecka i dalszym uszczupleniu resztek
majątku Diakonatu na Kępie i na Szczukówce. - Diakonat wydzierżawia
niewielki skrawek ziemi (ok. 2 ha) pod uprawę warzyw i zboża od
Spółdzielni Produkcyjnej, która przejęła upaństwowiony majątek.
1964 - 1967 - Zakup, przebudowa
i poświęcenie budynku jednorodzinnego na Dom Sióstr Emerytek "Salem"
(poświęcenie -17.12.1967).
1967 - Zmiana na stanowisku
duszpasterza Diakonatu.
(1.01) - Mianowanie duszpasterzem Diakonatu ks.dra Alfreda Jaguckiego
(do 21.03.1984).
1977 - Zmiana kierowniczki
nowicjatu. - Zgon s. Jadwigi Kunnert. Mianowanie s. Ruty Fromm
(1936-1991) kierowniczką nowicjatu (do 5.06.1991 r.).
1977-80 - Budowa Domu Opieki
"Emaus" na tzw. "Kępie" w Dziegielowie - pokoje 1- 3 osobowe.
(położenie kamienia węgielnego - 16.10.1977, poświęcenie - 28.09.1980,
a zasiedlenie 4.10.1981). - Dyrektorem Domu "Emaus" jest ks. dr Alfred
Jagucki. - Znacząca pomoc przy budowie instytucji zagranicznych oraz
Diakonatów szwajcarskich, a potem niemieckich. Ta ostatnia wymieniona
pomoc kontynuowana jest podczas stanu wojennego i zamienia się w
bliższą współpracę i wymianę doświadczeń.
1981 - Zmiana na stanowisku
Siostry Przełozonej Diakonatu. - Przejście w stan spoczynku s.
przełozonej Danuty Gerke. Nową przełożoną wybrana zostaje s.Lidia
Gottschalk (5.IV - uroczystość wprowadzenia w urząd w kościele
Jezusowym w Cieszynie).
1982- (sierp.) - "Szczukówka"
udostępniona zostaje na pracę ratowniczą "Błękitnego Krzyża" (do 1996).
Dobudowano kaplicę (w miejsce drewnianej "werandy"), obiekt nazwano
"Betezda" i poświęcono 30.10.1983 r.
1983-86 - Demontaż baraku i
przebudowa Macierzystego Domu Sióstr "Eben-Ezer" (poświęcenie
20.09.1986 r.). - Zdemontowany barak przewieziono do Tychów, gdzie
pełnił funkcję tymczasowej kaplicy, przed wybudowaniem kościoła. - Na
czas przebudowy Domu Macierzystego siostry z "Baraku" przenoszą się do
"Emaus". W "Emaus" mają swoje miejsce także uczennice Roku Służby.
1983 - Tydzień Ewangelizacyjny
po raz pierwszy pod namiotem estradowym na 1500 osób obok "Emaus". Od
następnego roku już na boisku koło "Betezdy".
1984 - Zmiana na stanowisku
duszpasterza Diakonatu i dyrektora Domu Opieki "Emaus". - Przejście w
stan spoczynku ks. dra Alfreda Jaguckiego. - (1.05) Ks. Emil Gajdacz
mianowany p.o. duszpasterza Diakonatu i dyrektora D.O., a od 1.07.1987
duszpasterzem Diakonatu i dyrektorem Domu Opieki (po uchwaleniu przez
Władze Kościelne, na jego wniosek instrukcji, dotyczących tych
stanowisk).
1985 - Początek starań
rewindykacyjnych majątku Diakonatu. - Do 1997 r. na podstawie
ukazujących się ustaw (przede wszystkim "O stosunku Państwa do Koscioła
Ewangelicko-Augsburskiego" z 1994 r.) odzyskano stopniowo ok. 20 ha
gruntów. Przedmiotem starań jest dalszy areał i budynki.
1987 - Tydzień Ewangelizacyjny
na boisku pod namiotem na ok. 2000 miejsc, (od 1996 r. na 2200 miejsc
użyczonym przez Misję Namiotową z Niemiec).
1991 - Zmiana kierowniczki
nowicjatu. - Zgon s.Ruty Fromm (5.06). Kierowniczką nowicjatu wybraną
została s. Ewa Cieślar.
1993 - (4.07) - Poświęcenie
"Syloe" - nowego domu przy "Beteździe". - Piętrowy budynek stanowiący
zespół 20-tu kontenerów mieszkalnych posadowiony został w przeciągu
trzech miesięcy. Przeznaczony jest do pracy ewangelizacyjno - misyjnej
Kościoła, na bazę socjalno - magazynową, głównie dla Tygodni
Ewangelizacyjnych.
1996 - Przekazanie w bezpłatne
użytkowanie Kościoła posesji "Betezda", "Syloe", i przyległych parcel.
Początek przebudowy "Betezdy" na kościelne Centrum Misji i
Ewangelizacji.
1997 - Rozbudowa Domu Opieki
"Emaus" przez przebudowę byłego Domu dziecka na Dom Seniora "Emaus II"
dla 32 osób. - (9.11) - Poświęcenie kamienia węgielnego pod
przebu-dowywany Dom Seniora przez Biskupa Kościoła ks. Jana Szarka. -
2000 (17.09) - Poświęcenie Domu (w trakcie prac wykończeniowych) przez
ks. bpa Jana Szarka. - 2001 (listopad) - uruchomienie części
mieszkalnej parteru i I piętra (13 miejsc). - 2002 (1.12) -
uruchomienie II i III piętra. - 2007 (31.12) - odbiór budowlany całego
obiektu Domu Seniora "Emaus II".
2002 - Zakończenie działań
rewindykacyjnych byłego majątku Diakonatu - uzyskanie nieruchomości
zamiennych.
2005 - (1.09) - Ustanowienie w
Dzięgielowie samodzielnej Parafii z byłego filiału parafii
cie-szyńskiej (w łączności z Diakonatem - unia personalna). - 04.09-
Uroczystość erygowania Parafii. Pierwszym pro-boszczem administratorem
mianowany zostaje ks.Emil Gajdacz. - Przekazanie przez Diakonat na
własność nowo powstałej Parafii kaplicy zborowej "Eben-Ezer" na kościół
oraz posesji "Salem" na siedzibę Parafii (ul.Słoneczna 30). -
Sprowadzenie (listopad) pięciu dzwonów ze zlikwido-wanego kościoła w
Bielefeld (Niemcy). - 20.11 - ks. Marek Londzin wybrany proboszczem
parafii, wprowadzenie w urząd: 01.01.2006.
2005/2006 - zmiany na
stanowisku duszpasterza Diakonatu i dyrektora Ewangelickiego Domu
Opieki "Emaus". - Przejście w stan spoczynku ks.Emila Gajdacza: ze
stanowiska proboszcza administratora w Dzięgielowie i proboszcza
pomocniczego w Cieszynie (31.12.2005), ze stanowiska duszpasterza
Diakonatu (16.09.2006), ze stanowiska dyrektora Domu Opieki "Emaus"
(31.12.2006). - Mianowanie: ks. Marka Londzina na duszpasterza
Diakonatu (17.09.2006) i zastępcę dyrektora Domu Opieki (01.01.2007),
inż. Adama Pastuchę na dyrektora Ewangelickiego Domu Opieki
(01.01.2007).
2006 -(grudzień) - Przekazanie
terenów boiska i byłej "Szczukówki" (z obiektami "Betezda" i "Syloe")
na własność Centrum Misji i Ewangelizacji w Dzięgielowie.
2007/2008 - Zakończenie
dostosowywania obiektów Domu Opieki do nowych standardów obowiązujących
w domach pomocy społecznej. 2008 - (lipiec) - uzyskanie stałej
rejestracji EDO "Emaus" jako domu pomocy społecznej (warunek dalszej
działalnosci)
2008 - (21.09) - Uroczystości
jubileuszu 85-lecia Diakonatu i zorganizowanie III Zjazdu byłych
uczennic "Roku Służby dla Pana" (I Zjazd - 1983, II - 1996).
- Diakonat od początku związany jest z pracą ewangelizacyjno-misyjną.
Ruch przebudzeniowy w Kościele na Śląsku Cieszyńskim rozpoczął się na
przełomie lat 1904/1905. Na jego czele stanął ks. Karol Kulisz z
Ligotki Kameralnej, późniejszy proboszcz Parafii w Cieszynie,
zwierzchnik Diecezji Cieszyńskiej oraz założyciel Zakładów Opiekuńczych
i Diakonatu "Eben-Ezer" w Dzięgielowie. - Podobnym celom, co obecne
Tygodnie Ewangelizacyjne, służyły organizowane corocznie przez ks.
seniora Karola Kulisza uroczyste obchody Święta Żniw w Dzięgielowie,
skupiające tysięczne rzesze uczestników. Miały pobudzić serca do wiary,
ręce do czynu. Diakonat przez cały czas, także obecnie wspiera tę pracę
i udostępnia dla niej posiadane urządzenia i środki.
******
O,
Panie bądź z nami, jak byłeś z naszymi ojcami!
Nie nam, Panie! Nie nam, ale
Imieniu Twemu daj chwałę!